Bo
podobnie jak o drzewie, nic nie wiesz o człowieku. Bóg sprawia, że rodzisz się,
rośniesz, że wypełniają cię kolejno pragnienia, cierpienia, żale i radości,
miłość i wściekłość – a później bierze cię do siebie z powrotem. Nie jesteś
wszakże ani uczniem, ani małżonkiem, ani dzieckiem, ani starcem – jesteś człowiekiem,
który szuka swojej pełni. I jeżeli będziesz umiał zobaczyć, że jesteś gałązką
kołysaną przez wiatr, ale mocno wszczepioną w drzewo – pchany powiewem
zakosztujesz wieczności. I wszystko dookoła ciebie stanie się wieczne…”
autor: Waldemar Łysiak
[pożyczone ze strony: Wielkie słowa wielkich
ludzi]