poniedziałek, 19 listopada 2012

O diabłach na wózkach i nie tylko - artykuł o "Diabłach Łódź" w Gazecie Edukacyjnej



Rugby na wózkach powstało w roku 1977 w Kanadzie w mieście Winnipeg, stolicy prowincji Manitoba. Sport ten to niejako połączenie koszykówki na wózkach, tradycyjnego hokeja na lodzie oraz futbolu amerykańskiego. Rugby na wózkach (RnW), jak podają internetowe źródła, wymyślone zostało przez trzy osoby, z których dwie posiadały tetraplegię, czyli paraliż czterokończynowy, a trzecią osobą był pełnosprawny architekt projektujący obiekty rekreacyjne dla osób z niepełnosprawnością…

Zachęcam do przeczytania całego artykułu, który znajduje się w Gazecie Edukacyjnej: http://www.gazeta.edu.pl/O_diablach_na_wozkach_i_nie_tylko-95_1064-0.html





czwartek, 15 listopada 2012

sobota, 3 listopada 2012

Calvin Coolidge - cytat


„Nic na świecie nie zastąpi wytrwałości. Nie zastąpi jej talent - nie ma nic powszechniejszego niż ludzie utalentowani, którzy nie odnoszą sukcesów. Nie uczyni niczego sam geniusz - nienagradzany geniusz to już prawie przysłowie. Nie uczyni niczego też samo wykształcenie - świat jest pełen ludzi wykształconych o których zapomniano. Tylko wytrwałość i determinacja są wszechmocne”

Calvin Coolidge

piątek, 2 listopada 2012

Brain Tracy - cytat

„Cokolwiek umysł jest w stanie sobie wyobrazić, jest w stanie osiągnąć. Nasza podświadomość nie widzi różnicy, między rzeczami które faktycznie dokonały się w życiu, a naszym wyobrażeniem. Słyszałeś o Aktywności Podświadomości? Prawo to mówi, że każda myśl, którą świadomie zaakceptujesz jako prawdziwą, zostanie zaakceptowana przez podświadomość. Natychmiast zostanie ona wprowadzana w życie. Kiedy zaczynasz wierzyć, że coś jest dla Ciebie możliwe, twoja podświadomość rozpoczyna wysyłanie energii umysłowej, która sprawia, że przyciągasz ludzi i okoliczności zgodnie z nowymi, przeważającymi myślami. Im bardziej podchodzisz do tego emocjonalnie tym szybciej podświadomość będzie informować cię o rzeczach, które powinieneś zrobić, aby tą myśl urzeczywistnić”

czwartek, 1 listopada 2012

Życie: przygoda dla odważnych. Helen Keller


Na TVP 2 wyemitowali kilka minut temu film o Helen Keller, amerykańskiej głuchoniemej pisarce, która poświęciła swoje życie na rzecz osób z niepełnosprawnością. Nie wnikam tu w szczegóły, jakim osobom ona pomagała, bo też filmu nie oglądałem, a tylko przez chwilę zerknąłem, toteż nie chcę się wypowiadać w tej kwestii, by nie zrobić z siebie ignoranta.

Robię ten krótki wpis, by zacytować słowa, które udało mi się zasłyszeć z filmu, a które oddają według mnie całą esencję niepełnosprawności, coś, czego pewnie wielu zdrowych i pełnosprawnych ludzi nigdy nie zrozumie. Otóż Helen Keller stała na scenie, a ludzie z widowni zadawali jej pytania.

Młody mężczyzna: Czy najbardziej pragnie być pani widoma, przejrzeć na oczy?
Helen Keller: Nie. Wolę iść u boku z przyjacielem wśród ciemności, niż podróżować samotnie w blasku światła.
Starsza kobieta: Czy najgorszym nieszczęściem jest głuchota, ślepota czy mutyzm?
Helen Keller: Najgorszym nieszczęściem jest tępota.

Myślę, że nie muszę tu niczego wyjaśniać. Ludzie, którzy mają trochę oleju w głowie, na pewno to zrozumieją. Na koniec jeszcze jeden cytat niezwykłej pani Keller, słowa te padły na sam koniec filmu: Życie jest albo przygodą dla odważnych, albo niczym.

(Cytaty powyżej są pisanie z pamięci, więc mogą nie być identyczne, ale oddające ten sam sens, co oryginalne)