niedziela, 21 kwietnia 2013

Człowiek to...


Człowiek to dusza i ciało, stworzone
Do czynów wielkich; by śmiało marzeniem
Mknął niestrudzony, nieulękły zmieniał
Dotkliwe ciosy w spokój, i smakował
Radość rozumu i ducha zmieszanie.

Czy ulepiony, by nędznie, w żałości
Czołgał się w gnoju swych obaw marności,
Martwiał na każdy dźwięk, rwał miłości
Płomień; radości uczucia, by czekał,
Tej cudnej chwili, gdy z dni bez wartości
Wyrwie go tchnienie śmierci, mroźną ręką.
Choroby nie cierpiąc, leczenie odwlekał.

Pierwszy to człowiek, co żyć ma w przyszłości,
Drugi – człek dzisiaj, w całej swej marności.


- SHELLEY