Człowiek to...

Człowiek to dusza i ciało, stworzone

Do czynów wielkich; by śmiało marzeniem

Mknął niestrudzony, nieulękły zmieniał

Dotkliwe ciosy w spokój, i smakował

Radość rozumu i ducha zmieszanie.

Czy ulepiony, by nędznie, w żałości

Czołgał się w gnoju swych obaw marności,

Martwiał na każdy dźwięk, rwał miłości

Płomień; radości uczucia, by czekał,

Tej cudnej chwili, gdy z dni bez wartości

Wyrwie go tchnienie śmierci, mroźną ręką.

Choroby nie cierpiąc, leczenie odwlekał.

Pierwszy to człowiek, co żyć ma w przyszłości,

Drugi – człek dzisiaj, w całej swej marności.

- SHELLEY